Τη ΙΒ΄ (12η) Μαρτίου, ο Όσιος και Θεοφόρος Πατήρ ημών ΣΥΜΕΩΝ ο Νέος Θεολόγος εν ειρήνη τελειούται.

Συμεών ο Όσιος Πατήρ ημών, ο δια την υπερβάλλουσαν αυτού αρετήν, την φρόνησιν και την σοφίαν δικαίως αποκληθείς Νέος Θεολόγος, εις τοσούτον ύψος αρετής και θείου φωτισμού έφθασεν, ώστε από πάντας εθαυμάζετο και πάντες τον ηγάπων, καθότι και αυτός πρότερον ηγάπησε τον Θεόν και τον πλησίον κατά το γεγραμμένον· «Αγαπήσεις Κύριον τον Θεόν σου εν όλη τη καρδία σου και εν όλη τη ψηχή σου και εν όλη τη διανοία σου» (Ματθ. κβ: 39, Λευιτ. ιθ: 18). Διότι η αρετή είναι πράγμα θερμόν και πολύ κατάλληλον, ίνα ανάψη την φλόγα της κατά Θεόν αγάπης και να κάμη την ψυχήν όλην πύρινον, να αναβιβάση τον νουν από την γην εις τον ουρανόν και να αποδείξη τον άνθρωπον όλον θείον και θεόν κατά Χάριν.

Τη ΙΒ΄ (12η) Μαρτίου, μνήμη του Οσίου Πατρός ημών ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ Πάπα Ρώμης του Διαλόγου.

Γρηγόριος ο Όσιος Πατήρ ημών έζησε κατά τους χρόνους του βασιλέως Ιουστινιανού Α΄ του μεγάλου του βασιλεύσαντος κατά τα έτη φκζ΄ - φξε΄ (527 – 565). Πατρίς του υπήρξεν η μεγαλόδοξος Ρώμη, εις την οποίαν εγεννήθη περί το έτος φμ΄ (540) εξ ευγενών και πλουσίων γενέων. Ήτο δε η κατοικία των πλησίον της θύρας του Αγίου ενδόξου Αποστόλου Παύλου, εις τόπον ονομαζόμενον Κέλλα Νόβα. Επειδή όμως λίαν ενωρίς έμεινεν ορφανός πατρός, επεμελήθη δια την μόρφωσιν αυτού η μήτηρ αυτού ονόματι Συλβία, ήτις και εφρόντισε να δώση εις τον νέον ουχί μόνον την κατά κόσμον πρέπουσαν μόρφωσιν, αλλά και την κατά Χριστόν αγωγήν.

Τη ΙΒ΄ (12η) Μαρτίου, μνήμη του Οσίου Πατρός ημών και Ομολογητού ΘΕΟΦΑΝΟΥΣ της Σιγριανής, του κειμένου εν τω Μεγάλω Αγρώ,

Θεοφάνης ο Όσιος Πατήρ ημών εγεννήθη εν Κωνσταντινουπόλει περί το έτος ψνθ΄ (759), βασιλεύοντος του δυσσεβούς και εικονομάχου βασιλέως Κωνσταντίνου Ε΄ του Κοπρωνύμου του βασιλεύσαντος κατά τα έτη ψμα΄ - ψοε΄ (741 – 775). Οι γονείς του υπήρξαν ευγενείς και πλούσιοι άρχοντες της Θεσσαλονίκης, και ο μεν πατήρ αυτού εκαλείτο Ισαάκ και ήτο στρατηγός εν τη αρχή των Αιγαιοπελαγιτών, η δε μήτηρ του ωνομάζετο Θεοδότη.

Τη ΙΑ΄ (11ην) Μαρτίου, μνήμη της Οσίας Μητρός ημών ΘΕΟΔΩΡΑΣ της Βασιλίσσης.

Θεοδώρα η μακαριωτάτη και αοίδιμος Μήτηρ ημών η σήμερον εορταζομένη, της Ηπείρου το καύχημα, της οποίας και εχρημάτισε βασίλισσα κατά τον ΙΓ΄ αιώνα, ήτο από την Ανατολήν. Εβλάστησε δε η μακαρία αύτη εις το γένος της και εις την πατρίδα της ως ρόδον πολύτιμον και ηδύπνοον, λίαν αρωματισμένον, από την ενάρετον και θαυμαστήν πολιτείαν της. Διότι αφ’ ου αυξηθείσα έφθασεν η τρισολβία εις την ηλικίαν του κορασίου, δεν ησχολείτο, ως του τωρινού καιρού τα κοράσια, εις μάταια και άσεμνα παίγνια, ούτε εις καλλωπισμούς ή εις άλλα άτακτα έργα, αλλ’ ως αγγείον εκλεκτόν του Θεού εφαίνετο εξ αρχής οποία ήθελε γίνει κατόπιν, ως παράδειγμα έχουσα και μιμουμένη τους ιδίους αυτής γονείς, πολλά εναρέτους και ευλαβείς εις τα θεία, ελεήμονας και θεοσεβείς, φερομένους προς πάντας με μεγάλην ταπείνωσιν και αγάπην.

Τη ΙΑ΄ (11ην) Μαρτίου, μνήμη των Αγίων Μαρτύρων ΤΡΟΦΙΜΟΥ και ΘΑΛΛΟΥ των εν Λαοδικεία μαρτυρησάντων.

Τρόφιμος και Θαλλός οι Άγιοι του Χριστού Μάρτυρες ήσαν κατά τους χρόνους Διοκλητιανού (384 – 305) και Μαξιμιανού (286 – 305) των βασιλέων, ηγεμονεύοντος δε του Ασκληπιού εν Λαοδικεία. Κατήγοντο δε οι Άγιοι ούτοι εκ τινος πόλεως Στρατονίκης καλουμένης, ήτις και Στρατονίκεια ωνομάζετο και ευρίσκετο εις την της Μικράς Ασίας επαρχίαν της Καρίας της τουρκιστί καλουμένης νυν Αϊδενελλί. Κατά τον καιρόν λοιπόν εκείνον και δη εν έτει 298, κινηθέντος διωγμού κατά των Χριστιανών, συνελήφθησαν και οι Άγιοι ούτοι δια την εις Χριστόν πίστιν και ελιθοβολήθησαν επί αρκετάς ώρας, όμως υπό της θείας Χάριτος φυλαττόμενοι έμειναν αβλαβείς.

Τη ΙΑ΄ (11ην) Μαρτίου, μνήμη του Οσίου Πατρός ημών ΓΕΩΡΓΙΟΥ του Σιναϊτου.

Γεώργιος ο Όσιος Πατήρ ημών ούτος ο Σιναϊτης έζησε κατά τους χρόνους του Ιουστινιανού Α΄ του βασιλεύσαντος κατά τα έτη φκζ΄ - φξε΄ (527 – 565) και επί της πατριαρχίας Πέτρου Α΄ του πατριαρχεύσαντος επί είκοσι και οκτώ έτη (524 – 552). Ούτος (ως γράφει ο Ιεροσολύμων θείος Σωφρόνιος, ο κατά την σήμερον εορταζόμενος) κατώκει εις το Σίναιον Όρος, νηστευτής ων και πολύ ενάρετος. Διηγούνται δε περί τούτου, ότι επεθύμησε ποτέ να μεταλάβη εις τον εν Ιεροσολύμοις Ναόν της του Χριστού Αναστάσεως και ω του θαύματος! ευθύς ευρέθη εκεί, το από Σινά έως των Ιεροσολύμων δώδεκα ημερών διάστημα διανύσας εν τω άμα.

Τη ΙΑ΄ (11ην) Μαρτίου, μνήμη του Οσίου Πατρός ημών ΓΕΩΡΓΊΟΥ του Νεοφανούς και Θαυματουργού, του εν Διϊπείω, εν ειρήνη τελειωθέντος.

Γεώργιος ο Όσιος Πατήρ ημών ούτος ήκμαζε εις την Ανατολήν κατά τα μέσα του Ι΄ αιώνος, εγκαταλείψας δε σύζυγον, τέκνα και συγγενείς, επροτίμησε την στενήν και τεθλιμμένην οδόν του Κυρίου. Ενδυθείς λοιπόν το Μοναχικόν Σχήμα και άρας επί των ώμων τον ελαφρόν ζυγόν του Κυρίου, περιεπάτει εις διαφόρους πόλεις και χώρας και εις τας ερήμους, στερπύμενος, θλιβόμενος και κακουχούμενος.

Τη ΙΑ΄ (11ην) Μαρτίου, μνήμη του Αγίου Ιερομάρτυρος ΠΙΟΝΙΟΥ του Πρεσβυτέρου.

Πιόνιος ο Άγιος του Χριστού Ιερομάρτυς ήτο Πρεσβύτερος της εν Σμύρνη Αγίας Εκκλησίας κατά τους χρόνους Δεκίου του βασιλέως του βασιλεύσαντος κατά τα έτη σμθ΄ - σαν΄ (249 – 251). Συλληφθείς δε μετ’ άλλων δια την εις Χριστόν Πίστιν, κατά πρώτον οδηγήθη εις τον νεωκόρον των ειδώλων Πολέμωνα, τον οποίον εξήλεγξε δια γραφικών και ιστορικών αποδείξεων, ότι είναι πεπλανημένος κατά την θρησκείαν.