Πάλαι μεν η των Μεγάρων
κωμόπολις, κτισθείσα παρά των προγόνων μας επί της βασιλείας Καρός υιού
Φορωνέως, αφιερώθη εις την Δήμητραν προς δόξαν θρησκευτικήν παρ’ ης και την
επωνυμίαν εκτήσατο, τουτέστι καθ’ υπερβοήν ιερά εγκαυχωμένη επί τούτω, νυν δε
κατ’ ευδοκίαν θείας συνάρσεως εκ της ευρέσεως των τιμίων λειψάνων των νεοφανών
και σεβασμίων Αγίων μαρτύρων Σεραφείμ, Δωροθέου, Ιακώβου, Βασιλείου, Δημητρίου
και Σαράντη ευμαρούσα, καίπερ εξ αλλεπαλλήλων εις εκτενές χρόνου διάστημα
συμφορών δονηθείσα και σμικρυνθείσα, τρόπον τινά ανακαινιζομένη πνευματικώς,
αφοσιοί, μετά Θεόν, προς αυτούς άπασαν την της ψυχής αρωγήν και ελπίδα ,
τοσούτον σεμνυνομένη διαφόρως των πάλαι όσον η αλήθεια προς το ψεύδος
αντιβαίνει υπερισχύουσα. Έχει δε η εύρεσις των αγίων αυτών λειψάνων ούτω: Κατά
το κοσμοσωτήριον έτος 1798 ενεφανίσθησαν εν οράματι εις εν παιδίον ηλικίας τότε
εννέα ετών τρεις άνδρες, εν σχήματι εφίππων στρατιωτών, λέγοντες προς αυτό ότι
πρέπει να εξαγάγουν εκ της γης τα λείψανα αυτών, χωρίς όμως να γνωστοποιήσουν
τα ονόματά των.
