Γνήσια Ορθοδοξη Φωνη

Γνήσια Ορθοδοξη Φωνη

Παρασκευή 20 Απριλίου 2018

Τη Γ΄ (3η) Φεβρουαρίου, μνήμη του Αγίου Μάρτυρος ΒΛΑΣΙΟΥ του Βουκόλου.


Βλάσιος ο Άγιος Μάρτυς ήτο από την Καισάρειαν της Καππαδοκίας, υιός γονέων πλουσιωτάτων, ηύξανε δε τον πλούτον των το πλήθος των ζώων, τα οποία είχον, και εκ του πλούτου τούτου έδιδον αφθονοπαρόχως και εις τους πτωχούς ελεημοσύνην. Όταν δε εκινήθη διωγμός υπό των Ελλήνων κατά των Χριστιανών, εζητείτο και ο μακάριος ούτος Βλάσιος, αλλά δεν ευρίσκετο· τούτου ένεκα ηρευνώντο ερημίαι και λαγκάδια υπό των Ελλήνων. Όθεν, τούτο μαθών ο του Χριστού ανδρείος αγωνιστής, παραδίδεται εις τους διώκοντας αυθορμήτως και μετά τοσαύτης χαράς, ωσάν να ήτο κεκλημένος εις βασιλικόν δείπνον, ξενοδοχεί και φιλεύει τους διώκτας και φονείς αυτού ως ευεργέτας και καλοθελητάς του. Παρασταθείς λοιπόν εις το κριτήριον ο γενναίος του Χριστού Αθλητής, και ερωτηθείς υπό του ηγεμόνος, εφανέρωσε το όνομά του, την πίστιν του και την τέχνην του· διο πάραυτα εξαπλώνεται από τα τέσσαρα μέρη του σώματος και δέρεται με ωμά νεύρα.

Τη Γ΄ (3η) Φεβρουαρίου, μνήμη των Αγίων Μαρτύρων ΑΔΡΙΑΝΟΥ και ΕΥΒΟΥΛΟΥ.


Αδριανός και Εύβουλος οι Άγιοι Μάρτυρες κατήγοντο εκ της χώρας Βανέας, ποθούντες δε να ίδωσιν τους Ομολογητάς και Μάρτυρας του Χριστού, μετέβησαν εις την Καισάρειαν, όπου εμαρτύρουν πολλοί. Φανερωθέντες δε εκεί ότι ήσαν Χριστιανοί, εφέρθησαν εις τον άρχοντα Φιρμιλιανόν και παρρησία ομολογήσαντες τον Χριστόν, δέροντες εις την ράχιν και εις τας πλευράς, έλαβον δε και άλλας μεγαλυτέρας βασάνους· επειδή όμως έμενον στερεοί και αμετάθετοι εις την ομολογίαν του Χριστού, ωργίσθη, ένεκα τούτου, πολύ ο άρχων και ρίπτει αυτούς εις τα θηρία, ίνα τους φάγωσι. Και πρώτον μεν ο μακάριος Αδριανός, δοθείς εις λέοντα, ηγωνίσθη εναντίον εκείνου αγώνα ανδρικώτατον και επειδή διεφυλάχθη αβλαβής υπό της Χάριτος του Θεού, απεκεφαλίσθη· έπειτα ο Άγιος Εύβουλος, κολακευθείς πρότερον υπό του άρχοντος και πολύ παρακληθείς να αρνηθή τον Χριστόν ως ουδέν ενόμισε τας κολακείας και παρακινήσεις του, όθεν ερρίφθη και αυτός εις τον ίδιον λέοντα, τον οποίον νικήσας και μείνας και αυτός αβλαβής, αποκεφαλίζεται· και ούτω λαμβάνουσιν οι αοίδιμοι τους ακηράτους στεφάνους του Μαρτυρίου.