Τη Κ΄ (20η) Μαϊου, ο Όσιος Πατήρ ημών ΘΑΛΑΣΣΙΟΣ εν ειρήνη τελειούται.

Θαλάσσιος ο Όσιος Πατήρ ημών, ο και Πρεσβύτερος γενόμενος και Ηγούμενος, έζησεν επί της βασιλείας Κωνσταντίνου Δ΄ του Πωγωνάτου χξη΄ - χπε΄ (668 – 685). Ούτος υπήρξεν ασκητικός συγγραφεύς σύγχρονος ων του Αγίου Μαξίμου του Ομολογητού, όστις και αποφθεγμάτων τινών γραφικών και λύσεων έκθεσιν προς αυτόν προσφωνεί.                                   

Τη Κ΄ (20η) Μαϊου, η ανακομιδή και μετακομιδή των ιερών Λειψάνων του εν Αγίοις Πατρός ημών ΝΙΚΟΛΑΟΥ Επισκόπου Μύρων της Λυκίας, του Θαυματουργού.

Νικολάου του εν Αγίοις Πατρός ημών, Επισκόπου Μύρων της Λυκίας του Θαυματουργού, η ανακομιδή και μετακομιδή των ιερών Λειψάνων ούτως εγένετο. Κατά τους χρόνους του ευσεβεστάτου βασιλέως Αλεξίου Α΄ του Κομνηνού (1081 – 1118), πατριαρχούντος Κωνσταντινουπόλεως Νικολάου Γ΄ του Κυρδινιάτη (1084 – 1111), εγένετο καταδρομή κατά των Ελλήνων υπό των Ισμαηλιτών, οίτινες, αιχμαλωτίζοντες, φονεύοντες και εις το πυρ παραδίδοντες όσους Χριστιανούς εύρισκον, ηρήμωσαν όλας τας πόλεις και τα χωρία, μάχρι της Αντιοχείας και της Ιερουσαλήμ, τους δε επιζήσαντας εκ των ξιφών των, άνδρας, γυναίκας και παιδία παρέλαβον μετ’ αυτών μεθ’ όλων αυτών των υπαρχόντων.

Τη Κ΄ (20η) Μαϊου, οι τρεις Όσιοι και Θεοφόροι Πατέρες ημών ΝΙΚΗΤΑΣ, ΙΩΑΝΝΗΣ και ΙΩΣΗΦ, οι εν τω Προβατίω όρει της Χίου ασκήσαντες και κτίτορες γενόμενοι της εν Χίω Ιεράς και βασιλικής Νέας Μονής, εν ειρήνη τελειούνται.

Νικήτας, Ιωάννης και Ιωσήφ οι Οσιώτατοι Πατέρες ημών ήσαν γεννήματα και θρέμματα της περιφήμου νήσου Χίου, αναβλαστήσαντα εις αυτήν, ως ρόδα ευθαλέστατα, περί τα τέλη του Ι΄ (10^ου) μετά Χριστόν αιώνος. Αν δε και οι Άγιοι του Θεού δεν έχουσιν ανάγκην από ανθρωπίνην δόξαν και τιμήν, επειδή έχουν την εξ ουρανού θείαν δόξαν ζώντες εις τον αιώνα, κατά τον Σολομώντα (Σοφ. Σολ. ε:16), αι ψυχαί αυτών είναι εν χειρί Θεού (Σοφ. Σολ. γ:1), και τα ονόματά των καταγεγραμμένα εν βίβλω ζωής, εν τούτοις ημείς έχομεν χρέος απαραίτητον να γράφωμεν τους Βίους και τα κατορθώματά των, προς δόξαν και τιμήν αυτών και ακολούθως να επαινώμεν και να μακαρίζωμεν τούτους, ως πιστούς δούλους του Θεού ή, μάλλον ειπείν, ως γνησίους φίλους Εκείνου.

Τη Κ΄ (20η) Μαϊου, μνήμη του Αγίου Μάρτυρος ΑΣΚΛΑ, όστις, εν ποταμώ ριφθείς, τελειούται.

Ασκλάς ο Άγιος Μάρτυς ήθλησε κατά τους χρόνους του Διοκλητιανού του βασιλεύσαντος κατά τα έτη σπδ΄ -τε΄ (284 – 305), κατήγετο δε εκ της Θηβαϊδος της Αιγύπτου. Διαβληθείς δε προς τον ηγεμόνα Αρριανόν δια την εις Χριστόν πίστιν και ομολογήσας παρρησία τον Χριστόν, εκρεμάσθη, εξεσχίσθη εις τας πλευράς και έπειτα ερρίφθη εις την φυλακήν. Επειδή δε ο ηγεμών διήρχετο τον ποταμόν Νείλον δια πλοιαρίου, προσηυχήθη ο Άγιος να μη αποβιβασθή ο ηγεμών εις την στερεάν πριν ή ομολογήση εγγράφως Θεόν τον Χριστόν.

Τη Κ΄ (20η) Μαϊου, μνήμη του Αγίου Μάρτυρος ΘΑΛΛΕΛΑΙΟΥ.

Θαλλέλαιος ο Μεγαλομάρτυς του Χριστού ήτο κατά τους χρόνους του βασιλέως Νουμεριανού του βασιλεύσαντος κατά τα έτη σπγ΄ - σπδ΄ (283-284) καταγόμενος από τον Λίβανον της Φοινίκης. Ούτος ανήκεν εις γένος λαμπρόν της πόλεως του Λιβάνου, υιός πατρός μεν Βερουκίου Αρχιερέως, μητρός δε Ρωμυλίας. Ανατραφείς δε εν παιδεία και νουθεσία Κυρίου, εξεπαιδεύθη και εις τα θεία και ιερά γράμματα, αφ’ ου δε έφθασεν εις μέτρον ηλικίας επόθησε να σπουδάση και την ιατρικήν τέχνην, ως αναγκαιοτέραν και φιλανθρωποτέραν όλων των άλλων τεχνών.