Γιατί ἔγινε ὁ Θεὸς ἄνθρωπος; -- Τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου π. Γεωργίου ∆. Μεταλληνοῦ

Κουρασµένος ὁ σηµερινὸς ἄνθρωπος ἀπὸ τὶς διάφορες γιορτές, ποὺ κατάντησαν τυπικὴ ἐκπλήρωση κοινωνικῶν συµβατικοτήτων, ἀντιµετωπίζει καὶ τὰ Χριστούγεννα χωρὶς ἐσωτερικὴ προσέγγισή τους. Οἱ περισσότεροι ἀκόµη καὶ οἱ κατὰ τὰ ἄλλα θρησκευτικοὶ βλέπουµε τὰ Χριστούγεννα σὰν µιὰ µεγάλη οἰκογενειακὴ ἑορτή, ποὺ προσφέρει τὴν εὐκαιρία νὰ ξαναµαζευθεῖ ἡ σκορπισµένη οἰκογένεια γύρω ἀπὸ τὸν Χριστὸ τῆς φάτνης στὸ χριστουγεννιάτικο δένδρο, ποὺ βγῆκε καὶ αὐτὸ ἀπὸ τὸ ντουλάπι, γιὰ νὰ στολίσει γιὰ µερικὲς µέρες κάποια γωνιὰ τοῦ σπιτιοῦ µας. Σήµερα ὅµως, καλεῖται ὁ καθένας µας νὰ θέσει στὸν ἑαυτὸ του τὸ ἐρώτηµα: τί σηµαίνουν τὰ Χριστούγεννα γιὰ µένα; Εἶναι ἡ ἐξατοµίκευση τοῦ γενικότερου ἐρωτήµατος: «Γιατί ἔγινε ὁ Θεὸς ἄνθρωπος», ποὺ ἀπασχόλησε τὰ µεγαλύτερα πνεύµατα τῆς ἱστορίας. «...Ἵνα τὴν υἱοθεσίαν ἀπολάβωµεν» ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ εἶναι ἡ γέννηση τοῦ Αἰώνιου Θεοῦ ἀπὸ ἕνα ἄνθρωπο, µιὰ Μάνα, τὴν Παναγία, καὶ ἡ εἴσοδος τοῦ Θεανθρώπου µέσα στὴν ἱστορία. Αὐτό, ποὺ δὲν µπόρεσαν οὔτε µὲ τὴν φαντασία τους νὰ πλησιάσουν οἱ σοφοί τοῦ κόσµου, ἔγινε σὲ µιὰ δεδοµένη στιγµὴ πραγµατικότητα.