ο εν Κωνσταντινουπόλει μαρτυρήσας κατά το έτος
αχπ΄ (1680), ξίφει τελειούται.
Σταμάτιος ο ευλογημένος του Χριστού Νεομάρτυς κατήγετο από εν χωρίον του
Βόλου, λεγόμενον Άγιος Γεώργιος, της επαρχίας Δημητριάδος. Συνέβη δε κατ’
εκείνον τον καιρόν και ήλθεν εις την χώραν του από την βασιλείαν ένας αγάς, δια
να συνάξη τους βασιλικούς φόρους, ο οποίος έκαμνε πολλάς αδικίας και κατεδυνάστευε
τους Χριστιανούς, ως τον παλαιόν καιρόν ο Φαραώ το γένος των Εβραίων εις την
Αίγυπτον και ήτο το κακόν υπέρ την δύναμίν των. Όθεν μη δυνάμενοι οι
Χριστιανοί, έστειλαν πρεσβείαν εις την Κωνσταντινούπολιν, θαρρούντες να εύρουν
κρίσιν και δικαιοσύνην. Παρουσιάσθησαν λοιπόν και εις την Υψηλήν Πύλην ενώπιον
του βεζύρου, του επιτρόπου του βασιλέως, και έκλαιον την αδικίαν των· ο δε, ως
ήκουσε, θέλων να κάμη χάριν εις τον αδικητήν εκείνον αγάν (επειδή και ήτο φίλος
του), επρόσταξε να τους εκδιώξουν.
