«Που απήλθεν ο αδελφιδός σου η καλή εν γυναιξίν;» (Άσμα
Ασμάτων)
(Του Μακαρίου Σκορδύλη ή Κωφού)
Ω μακαριωτάτη και κοσμοχαρμόσυνος αύτη ημέρα της
Κοιμήσεως της Παρθένου, εις την οποίαν εκπληττόμενα τα πλήθη των μακαρίων
Αγγέλων, ως δεδιδαγμένα από το Πανάγιον Πνεύμα, κράζουν με το στόμα του
Σολομώντος· «Που απήλθεν ο αδελφιδός σου η καλή εν γυναιξί»; Συ η ωραία και
πάγκαλος κόρη, η καλή εν γυναιξίν, η νεκρά και αθάνατος, η τεθνηκυία και ζώσα,
η εκ των Αποστόλων κάτω εν Γεθσημανή κηδευομένη και από ημάς τους Αγγέλους εν
ουρανώ δοξαζομένη, δείξον ημίν που απήλθεν ο αδελφιδός σου, ο αγαπητός σου και
μονογενής Υιός; Σήμερον όπου συνίπταται η μακαρία ψυχή σου με ημάς τας αϋλους
δυνάμεις της ουρανίου ιεραρχίας, σήμερον όπου ανέρχεσαι από τον κόσμον εις τον
ουρανόν, και από την Γεθσημανή εις τον Παράδεισον, φανέρωσον ημίν «Που απήλθεν
ο αδελφιδός σου, η καλή εν γυναιξίν;»
