Τη Β΄ (2α) του μηνός Οκτωβρίου, ο Άγιος Νεομάρτυς ΧΑΤΖΗ-ΓΕΩΡΓΙΟΣ ο εις το Καρατζασού μαρτυρήσας εν έτει 1794 ξίφει τελειούται.

Γεώργιος ο ευλογημένος Νεομάρτυς του Χριστού ήτο από την Φιλαδέλφειαν, Χριστιανών γονέων υιός· ερχόμενος δε εις ηλικίαν εμαθε την τέχνην των σαγματοποιών, και αναχωρών από την πατρίδα του επήγεν εις την επαρχίαν της Ηλιουπόλεως, εις κωμόπολιν καλουμένην Καρατζασού, και εκεί ανοίγων εργαστήριον ειργάζετο την τέχνην του. Ευρισκόμενος δε νύκτα τινά εις ευθυμίαν ομού με άλλους ομοίους του, συνέβη να εξέλθη έξω εις από αυτούς δια υπηρεσίαν, και μεθυσμένος ων, εκρημνίσθη από ύψος πολύ και εθανατώθη. Επειδή δε ο εξουσιαστής του τόπου επέβαλε κατά την συνήθειαν πρόστιμον, έκαμαν οι εκεί Χριστιανοί κατάλογον δια να καταβάλη έκαστος την αναλογίαν του.

Τη Β΄ (2α) του μηνός Οκτωβρίου, μνήμη του Αγίου Μεγαλομάρτυρος ΘΕΟΔΩΡΟΥ του Γαβρά.

Θεόδωρος ο Γαβράς, ο ένδοξος ούτος Μεγαλομάρτυς και γενναίος Αθλητής του Κυρίου, εγεννήθη κατά τον δέκατον αιώνα εις κωμόπολιν του θέματος της Χαλδίας καλουμένην Άτραν, εκ γονέων ευσεβών και ενδόξων, των οποίων προσεκτήσατο και την ευσέβειαν και την δόξαν. Διότι ούτοι εκοσμούντο με πολύν πλούτον και δόξαν και λοιπά αξιώματα και είχον τα πρωτεία επί των Ανατολικών εκείνων μερών, τουτέστι της Χαλδίας και της Κολωνείας, και με όσας συνορεύουσι με τας επαρχίας αυτάς. Αλλ’ ο μακάριος Θεόδωρος εγένετο μάλλον ο στολισμός αυτών ως και παντός πιστού, υπερβάς τους πάντας κατά τε την ανδρείαν, την σύνεσιν, τον πλούτον και το μέγεθος των αξιωμάτων.

Τη Β΄ (2α) του μηνός Οκτωβρίου, μνήμη του Οσίου Πατρός ημών ΘΕΟΦΙΛΟΥ του Ομολογητού.

Θεόφιλος ο Όσιος Πατήρ ημών και Ομολογητής ήτο Μοναχός κατά τους χρόνους Λέοντος του Ισαύρου εν έτει ψιστ΄ (716). Βλέπων δε την μανίαν του τυράννου τούτου και τον πόλεμον τον οποίον εποίει κατά των αγίων Εικόνων, παρουσιάσθη έμπροσθεν αυτού ο του Θεού φίλος Θεόφιλος και με παρρησίαν μεγάλην ήλεγξεν αυτόν ονομάζων άθεον και παράνομον και του αντιχρίστου πρόδρομον. Όθεν με τους λόγους τούτους παροξύνας αυτόν εις θυμόν, δέρεται παρ’ αυτού δυνατά και εις φυλακήν βάλλεται και λιμοκτονείται, ήτοι αφήνεται πεινασμένος και διψασμένος επ’ αρκετόν καιρόν. Έπειτα πέμπεται εις εξορίαν. Και ούτως, εκεί ευχαριστών τον Θεόν, προς Κύριον εξεδήμησεν.                                                                                                                                                            

Τη Β΄ (2α) του μηνός Οκτωβρίου, μνήμη του Αγίου Ιερομάρτυρος ΚΥΠΡΙΑΝΟΥ και ΙΟΥΣΤΙΝΗΣ της παρθένου.

Κυπριανός και Ιουστίνα οι ένδοξοι του Χριστού Άγιοι Μάρτυρες έλαβον τον στέφανον του μαρτυρίου κατά τας ημέρας της βασιλείας του ασεβεστάτου Καίσαρος Κλαυδίου εν έτει σξη΄ (268). Και ο μεν Κυπριανός κατήγετο από την Καρχηδόνα ή Καρθαγένην της Λιβύης, διέτριβεν εις την Αντιόχειαν της Συρίας και ήτο ευγενής και πλούσιος· η δε Ιουστίνα κατήγετο από την Αντιόχειαν και ήτο θυγάτηρ Αιδεσίου και Κληδονίας. Αμφότεροι οι Άγιοι ούτοι Μάρτυρες ήσαν πρότερον ειδωλολάτραι και μάλιστα ο Κυπριανός, όστις επερίσσευεν εις την λατρείαν των ειδώλων, διότι ήτο φιλόσοφος και κατά την μαγικήν τέχνην άκρος. Προσήλθε δε εις την πίστιν του Χριστού κατά τον ακόλουθον τρόπον. Η Ιουστίνα, το καλόν τούτο φυτόν, ήτο μεν πρότερον ειδωλολάτρις, ως είπομεν άνωθεν, και πολλάς είχεν ακάνθας ως ακολουθούσα και σεβομένη την ασέβειαν των γονέων της, με τον καιρόν όμως, αυξανομένης αυτής κατά την ηλικίαν, προέκοπτε και επερίσσευε και η γνώσις.