Τη Γ΄ (3η) Μαϊου, μνήμη της ενδόξου Μεγαλομάρτυρος ΞΕΝΙΑΣ της Θαυματουργού.

Ξενία η Αγία Μεγαλομάρτυς του Χριστού εγεννήθη εν έτει 291 εις τας Καλάμας της Πελοποννήσου. Οι γονείς της ωνομάζοντο Νικόλαος και Δέσποινα, ήσαν δε Χριστιανοί εκ προγόνων, όχι τόσον επιφανείς και ευγενείς, όσον αυτάρκεις και ευσεβείς, κατήγοντο δε ούτοι από τα ανατολικά μέρη της Ιταλίας. Εξ αιτίας όμως των συνεχών και σκληρών κατά τους χρόνους εκείνους διωγμών κατά των Χριστιανών, κατέφυγον εις την πόλιν των Καλαμών και εγκατεστάθησαν εις τι αγροτικόν κτήμα, έξω της πόλεως, διότι ο πατήρ της ήτο γεωργός. Εργαζόμενοι λοιπόν δια των ιδίων των χειρών, δια του ιδρώτος του προσώπου των έτρωγον τον άρτον των. Εκεί απέκτησαν και την χαριτωμένην ταύτην θυγατέρα, την Αγίαν Ξενίαν. Αύτη εκ μικράς ηλικίας εδείκνυεν οποία ήθελε γίνει αργότερον.

Τη Γ΄ (3η) Μαϊου, μνήμη του εν Αγίοις Πατρός ημών ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΟΥ Επισκόπου Τρίκκης του Θαυματουργού.

Οικουμένιος ο εν Αγίοις Πατήρ ημών, ο ενταύθα αναφερόμενος, ήκμασε κατά τα τέλη του δεκάτου αιώνος (995 μ.Χ). Ούτος μελετήσας πάντας τους προ αυτού Πατέρας της Εκκλησίας ανεδείχθη άριστος ερμηνευτής των αγίων Γραφών, συγγράψας Ερμηνείας εις τας Πράξεις των Αποστόλων, εις τας 14 Επιστολάς του Παύλου και εις τας 7 Καθολικάς. Εις τας ερμηνείας του ο θείος Οικουμένιος ηκολούθησε πιστώς τον θείον Χρυσόστομον, αλλ’ όπου κατά την κρίσιν του και ετέρου πατρός η ερμηνεία εις τι γραφικόν χωρίον ευωδούτο, την παρέθετεν εν συνεχεία με τον χαρακτηρισμόν ΚΑΙ ΑΛΛΩΣ. Ούτω ως απανθιστής και ερανιστής επιδέξιος διέσωσε παλαιοτέρων του Ερμηνευτών κρίσεις, των οποίων Ερμηνευτών δυστυχώς απωλέσθησαν δια του χρόνου τα πολύτιμα συγγράμματα.

Τη Γ΄ (3η) Μαϊου, μνήμη του Αγίου Νεομάρτυρος ΑΧΜΕΤ.

Αχμέτ ο Άγιος Νεομάρτυς κατήγετο εκ Κωνσταντινουπόλεως, ήτο δε ασεβής εκ γονέων, μετερχόμενος την τέχνην του γραφέως του δευτερδάρη (αρχιλογιστού), επεκαλείτο δε Πατ Σουρούνης. Ούτος δεν είχεν σύζυγον, αλλ’ εις την θέσιν εκείνης εκράτει, κατά τον νόμον των Οθωμανών, αιχμάλωτον τινα εκ Ρωσίας, πλησίον δε τούτου έζη και άλλη αιχμάλωτος εκ Ρωσίας, ως δούλη αυτού, γραία. Και αι δύο αυταί γυναίκες ήσαν ευσεβείς. Η γραία λοιπόν αύτη μετέβαινε κατά τας εορτάς εις την Εκκλησίαν των Χριστιανών, λαμβάνουσα δε αντίδωρον έδιδε και εις την νέαν, ήτις το έτρωγε, της έφερε δε και αγίασμα το οποίον έπινεν αύτη. Όταν δε συνέβαινε τούτο και ευρίσκετο πλησίον της ο Αχμέτ, ησθάνετο ωραιοτάτην ευωδίαν εξερχομένην εκ του στόματός της.

Τη Γ΄ (3η) Μαϊου, μνήμη του εν Αγίοις Πατρός ημών ΠΕΤΡΟΥ, Αρχιεπισκόπου Άργους και Ναυπλίου του Θαυματουργού.

Πέτρος ο λαμπρός και πανεύφημος Ιεράρχης της Εκκλησίας ήκμασε περί τας αρχάς του θ΄ (9^ου) μετά Χριστόν αιώνος, γεννηθείς εις την βασιλεύουσαν των πόλεων εκ γονέων όχι μόνον ενδόξων κατά το γένος, αλλά διαπρεπόντων και κατά την αρετήν και την ευσέβειαν. Εκ παιδικής δε ηλικίας αφοσιωθείς εις τα ιερά γράμματα και εις την έσω παιδείαν επιδοθείς, εθαυμάζετο παρά πάντων δια την οξύτητα του πνεύματος, την αντίληψιν, την ευρύτητα της διανοίας του και την ορθήν του κρίσιν. Νέος δε ακόμη περιεβλήθη το Μοναχικόν Σχήμα, ομού μετά του νεωτέρου αδελφού του Πλάτωνος, μιμούμενος τους γονείς του και τους δύο πρεσβυτέρους αδελφούς του, Διονύσιον και Παύλον, οίτινες, απαρνηθέντες τα του κόσμου τούτου φθαρτά, ησπάσθησαν τον Μοναχικόν βίον και εκάρησαν Μοναχοί εις τινα των εν Κωνσταντινουπόλει Ιερών Μονών.

Τη Γ΄ (3η) Μαϊου, μνήμη των Αγίων Μαρτύρων ΔΙΟΔΩΡΟΥ και ΡΟΔΟΠΙΑΝΟΥ Διακόνου.

Διόδωρος και Ροδοπιανός οι Άγιοι Μάρτυρες έζησαν κατά τους χρόνους του βασιλέως Διοκλητιανού εν έτει τβ΄ (302). Δια δε την εις Χριστόν πίστιν των υπέμειναν, οι αοίδιμοι, πολλάς ύβρεις και μαστιγώσεις, τας οποίας ενήργησαν κατ’ αυτών οι στρατιώται της εν Καρία κειμένης πόλεως Αφροδισίας, τέλος δε, λιθοβοληθέντες παρά των ιδίων, παρέδωκαν τας ψυχάς των εις χείρας Θεού, παρά του οποίου έλαβον τους στεφάνους της αθλήσεως.

Τη Γ΄ (3η) Μαϊου, μνήμη των Αγίων ενδόξων Μαρτύρων ΤΙΜΟΘΕΟΥ και ΜΑΥΡΑΣ.

Τιμόθεος και Μαύρα το αγιώτατον ζεύγος, η ξυνωρίς των Μαρτύρων η ένθεος, κατήγοντο εκ της Θηβαϊδος της Αιγύπτου, ήθλησαν δε επί της βασιλείας Διοκλητιανού του βασιλεύσαντος κατά τα έτη σπδ΄ -  τε΄  (284 – 305) και Αρριανού ηγεμονεύοντος της εν Αιγύπτω Θηβαϊδος. Τούτων των πανενδόξων Αγίων Μαρτύρων το υπέρ του αληθινού Θεού και Κυρίου ημών Ιησού Χριστού πανευφρόσυνον Μαρτύριον παραθέτομεν σήμερον εις την αγάπην σας. Μεγάλην πράγματι πρόνοιαν και ανεκδιήγητον κηδεμονίαν, αγαπητοί μου ακροαταί, έδειξεν ο μεγαλόδωρος Κύριος προς ημάς τους ανθρώπους, οίτινες ευρισκόμεθα υπό τον ήλιον ως και καθ’ ημέραν δεικνύει, καθώς ημπορούμεν να εννοήσωμεν και εξ αυτής της συνθέσεως των ουρανίων σωμάτων, εκ της απαθούς ουσίας και από της ακαταπαύστου κυκλικής κινήσεως.