Ιωάννης ο του Χριστού Άγιος Νεομάρτυς ηξιώθη των μαρτυρικών στεφάνων εν τη νήσω Κω κατά το έτος 1669, έλαβε δε χώραν το Μαρτύριον αυτού ούτως: Αγαρηνοί τινες, άγνωστον δια ποίαν αιτίαν, μεταχειρισθέντες επ’ αυτού μαγικάς τινας τέχνας, τον έκαμαν έξω φρενών και έπειτα τον ετούρκευσαν. Μετ’ ολίγας δε ημέρας, ελθών εις αίσθησιν και αντιληφθείς εαυτόν περιτετμημένον και λευκόν σαρίκιον φέροντα εις την κεφαλήν, ελυπήθη δια το κακόν το οποίον έπαθε και απορρίψας το σαρίκιον έζη πάλιν χριστιανικώς και μετανοών ενώπιον του Θεού με δάκρυα και στεναγμούς δια το ακούσιον πταίσμα του. Ιδόντες οι Αγαρηνοί ότι μετεμελήθη και είναι πάλιν Χριστιανός, επέπεσον κατ’ αυτού με ορμήν και αφ’ ου τον έδειραν ανηλεώς, τον έρριψαν εις την φυλακήν, μετ’ ολίγας δε ημέρας τον εξήγαγον πάλιν εκείθεν και προσεπάθουν με διαφόρους τρόπους να τον μεταστρέψουν εις την θρησκείαν των.
Γνήσια Ορθοδοξη Φωνη
Πέμπτη 7 Απριλίου 2022
Τη Η΄ (8η) Απριλίου, μνήμη του Οσίου Πατρός ημών ΚΕΛΕΣΤΙΝΟΥ Πάπα Ρώμης.
Κελεστίνος Α΄ ο μακάριος Πατήρ ημών έζησε κατά τους χρόνους του βασιλέως Θεοδοσίου Β΄ του μικρού, του βασιλεύσαντος κατά τα έτη υη΄ - υν΄ (408 – 450). Ήτο δε ο μακάριος ούτος καλώς ανατεθραμμένος εν πράξει και θεωρία. Όθεν δια τας αρετάς του ταύτας ηξιώθη να αναβή επί του θρόνου της πρεσβυτέρας Ρώμης (423 – 432), διαδεχθείς τον τελευτήσαντα Πάπαν Βονιφάτιον Α΄ (418 – 423), όστις Βονιφάτιος είχε διαδεχθή τον Πάπαν Ζώσιμον (417 – 418) και ούτος πάλιντον μέγαν Ιννοκέντιον Α΄ (402 – 417). Ούτος λοιπόν ο Όσιος Πατήρ ημών εις την Αγίαν Γ΄ Οικουμενικήν Σύνοδον, την συγκροτηθείσαν εν έτει υλα΄ (431), ηγωνίσθη δια τας αποστολικάς και πατρικάς παραδόσεις και δι’ επιστολής του συνήνεσεν εις την καθαίρεσιν του δυσσεβούς Νεστορίου, του οποίου ήλεγξε και απεκήρυξε τας θεομισήτους βλασφημίας. Συνειργάσθη δε δια την καθαίρεσιν του Νεστορίου και μετά του θεσπεσίου Κυρίλλου, όστις εν τη Αγία Γ΄ Οικουμενική Συνόδω πλην εαυτού κατείχε και την θέσιν του θείου τούτου Κελεστίνου και αντί τούτου προεκάθητο της Αγίας εκείνης Συνόδου. Πολλά δε και άλλα μνήμης άξια ποιήσας ο μακάριος, απήλθεν εν ειρήνη προς Κύριον.
Τη Η΄ (8η) Απριλίου, μνήμη των Αγίων Αποστόλων εκ των Εβδομήκοντα ΑΓΑΒΟΥ, ΡΟΥΦΟΥ, ΦΛΕΓΟΝΤΟΣ και ΑΣΥΓΚΡΙΤΟΥ.
Άγαβος ο Άγιος ούτος Απόστολος εκ των Εβδομήκοντα είναι ο αναφερόμενος υπό του Ευαγγελιστού Λουκά εν ταις Πράξεσι των Αποστόλων, όστις λαβών την ζώνην του Αποστόλου Παύλου έδεσεν αυτού τας χείρας και τους πόδας και προεφήτευσε περί αυτού ταύτα: «Τάδε λέγει το Πνεύμα το Άγιον. Τον άνδρα, ου εστιν η ζώνη αύτη, ούτω δήσουσιν εις Ιερουσαλήμ οι Ιουδαίοι και παραδώσουσιν εις χείρας εθνών» (Πραξ. κα:11). Εξεπληρώθη δε η προφητεία αύτη και διατων έργων, διότι όχι μόνον έδεσαν τον Παύλον οι Ιουδαίοι, αλλά και επεχείρησαν να τον θανατώσωσιν. Ούτος λοιπόν ο ένδοξος του Χριστού Απόστολος κηρύξας το Ευαγγέλιον εις το μέρος εκείνο της οικουμένης, εις τον οποίον εκληρώθη, απήλθε προς Κύριον.
Ρούφος Απόστολος και ούτος εκ των Εβδομήκοντα· τούτον αναφέρει ο θείος Παύλος εν τη προς Ρωμαίους επιστολή λέγων: «Ασπάσασθε Ρούφον τον εκλεκτόν εν Κυρίω και την μητέρα αυτού και εμού». (Ρωμ. ιστ:13). Ούτος έγινεν Επίσκοπος Θηβών της Ελλάδος.
Φλέγων και Ασύγκριτος, Απόστολοι και ούτοι εκ των Εβδομήκοντα. Ούτοι κηρύττοντες το Ευαγγέλιον ειςδιάφορα μέρη του κόσμου, επέστρεψαν πολλούς απίστους εις την αληθή Πίστιν, με διαφόρους δε τιμωρίας βασανισθέντες υπό των Ελλήνων και Ιουδαίων, ετελειώθησαν τη αυτή ημέρα και ούτως έλαβον παρά Κυρίου τα ουράνια αγαθά της αϊδίου μακαριότητος.