Από το κείμενο : Διακήρυξη κληρικών και μοναχών (Ιούλιος 2002)

Το θέμα της κοινωνίας με τους αιρετικούς, ως και της εν συνεχεία κοινωνίας με τους κοινωνούντες, οι οποίοι με την πράξη τους αυτή αποβαίνουν ακοινώνητοι, είναι το μείζον και επείγον θέμα στην σημερινή εκκλησιαστική ζωή. Το εκκλησιαστικό σώμα νοσεί επικίνδυνα· υπεύθυνοι για την νόσο είμαστε όλοι, όχι μόνον οι κοινωνούντες με τους ετεροδόξους, αλλά και όσοι κοινωνούμε με τους κοινωνούντες· η εκτροπή και η παράβαση μοιάζει με τα συγκοινωνούντα δοχεία, με την μόλυνση του περιβάλλοντος, η οποία δεν περιορίζεται στον προκαλούντα την μόλυνση. Μνημονεύοντας τους πατριάρχες, αρχιεπισκόπους και επισκόπους στις ιερές ακολουθίες, συμμετέχουμε στην οικουμενιστική αποστασία.

Ο ΧΡΙΣΤΟΚΕΝΤΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΑΓ. ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΚΑΙ Ο ΝΕΟΠΛΑΤΩΝΙΣΜΟΣ

«Άψαυστά εστι τοις απείροις τα πνευματικά· ψυχή δε αγία και πιστή προς κατάληψιν έρχεται η του αγίου Πνεύματος κοινωνία…» Άγ. Μακάριος ο Αιγύπτιος.

Εν αντιθέσει προς την κλασσικήν φιλοσοφίαν, την ποριζομένην τας γνώσεις εκ του εξωτερικού κόσμου, ο Νεοπλατωνισμός, ως μυστικιστικός ιδεαλισμός, εστρέφετο προς τα ένδον του ανθρώπου, όπως εκείθεν επιτύχη την «θέαν του Θεού». Πιστεύων ότι η ψυχή είναι πλάσμα Θεού και επιποθεί μίαν «Θεοκρασίαν», μίαν σύγχυσιν εντός της απροσώπου Θεότητος, ενόμιζεν ότι, στρεφομένη η ψυχή προς εαυτήν, ως προς θείαν αρχήν, ήτο αρκετόν δια να ίδη την θείαν εικόνα. Μάλιστα οι νεοπλατωνικοί, θέλοντες να δικαιώσουν την θεωρίαν των αυτήν, επεκαλούντο την χριστιανικήν διδασκαλίαν περί θείας εικόνος, ανανεούντες τοιουτοτρόπως τας παλαιάς αντιλήψεις, περί θεότητος της ανθρωπίνης ψυχής. Ενώπιον των ιδεών τούτων, αι οποίαι έτεινον να προκαλέσουν σύγχυσιν εν τη περί θείας εικόνος διδασκαλία της Εκκλησίας, ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς υπεστήριξε δογματικώς, ότι πάσα προς τα έσω στροφή δεν δύναται να απολήξη ειμή εις την θεώρησιν της διεφθαρμένης εικόνος, εφ’ όσον η ψυχή δεν απεπλύθη δια λουτρού παλιγγενεσίας. Τους δε υποστηρίζοντας, ότι βλέπουν την θείαν εικόνα γνωστικούς, τους απεκάλει «θεωρούς εικόνων», λέγων· «…τους εικονογνώστας τούτους, οι φασιν εκ της γνώσεως το κατ’ εικόνα τον άνθρωπον λαμβάνειν, και δι’ αυτής κατά Θεόν μορφούσθαι την

Καίτοι εγίνωσκον την αιτίαν, δι’ ην ο Παπουλάκος ετιμωρείτο ούτως, ηρώτησα όμως αυτόν, ούτος δε μοι είπεν ότι τον εκτύπησεν ο αρχιερεύς και τον εφυλάκισε, διότι ελάλησε προς αυτόν την αλήθειαν.

...Κατά την παραμονή του Παπουλάκου στην Άνδρο κοιμήθηκε ο οικείος ιεράρχης και τον διαδέχθηκε ο Μητροφάνης Οικονομίδης, ο οποίος καταγόταν από την γενέτειρα του Παπουλάκου και ως εκ τούτου γνωρίζονταν από λαϊκοί. Ο Μητροφάνης κατηγορήθηκε ότι ανήλθε στο αρχιερατικό αξίωμα με σιμωνία, δηλαδή πληρώνοντας. Το θέρος του 1855 ο Μητροφάνης ανέβηκε στη Μονή Παναχράντου και δυστυχώς παρεκτράπηκε. Ο τύπος της εποχής αναφέρεται εκτενώς στο τραγικό αυτό επεισόδιο. Καταχωρείται ένα απόσπασμα ανταποκριτή από την Άνδρο:

«Προσεκλήθη εις την Μονήν Παναχράντου και καθ’ ην στιγμήν οι χριστιανοί εδέοντο του Υψίστου μετά κατανύξεως και συντριβής καρδίας, ο λειτουργός Μητροφάνης ραπίζει τον αμαθή και άπειρον ιερομόναχόν του, καταφέρει εις την κεφαλήν του φρενοβλαβούς Π. Μαυρομιχάλη τα εις χείρας του αργυρά δικεροτρίκερα. Εξέρχεται και προσκαλεί τον γέροντα Παπουλάκον, ίνα τον νουθετήση ο χρείαν έχων νουθεσίας και ακούει παρ’ αυτού το «ιατρέ, θεράπευσον πρώτον σεαυτόν». Αλλ’ αντί ενός λόγου του θείου Ευαγγελίου ραπίζει τον δυστυχή αυτόν γέροντα και κατασυντρίβει επί της κεφαλής του παχείαν ράβδον. Είτα καταδεσμεύει αυτόν εις κάθυγρόν τι και σκοτεινόν δωμάτιον της Μονής, όπως εκεί αποδώση τας τελευταίας πνοάς του. Ο παράτολμος Μητροφάνης κατεβαίνει εις την πόλιν και διαδίδει ψευδώς ότι ο πνέων τα λοίσθια γέρων ύβρισε το ιερόν του Βασιλέως πρόσωπον. Μεσολαβήσει του δικηγόρου Ν. Σαριπόλου προς τον απηνή Μητροφάνην, μεταφέρεται ο δυστυχής γέρων εις άλλο δωμάτιον, άλλως ο Χριστοφόρος Παπουλάκος ήθελε κατακλείεσθαι σήμερον εις ένα ψυχρόν τάφον και ο λεγόμενος Ιεράρχης ήθελεν είσθαι ο προφανής του ανθρώπου φονεύς. Και καταλήγει ο εξ Άνδρου διατριβογράφος:                                                    

Περαίνοντες λέγομεν εις την Ιεράν Σύνοδον ότι ούτε ο προσηλυτισμός της ρωμαϊκής προπαγάνδας ούτε αι βιβλικαί εξ Αμερικής εταιρείαι ούτε οι Κίνγκαι(=πρόκειται για ιεραπόστολο από την Δύση που δικάστηκε για προσηλυτισμό στην Ελλάδα) και οι Καϊραι, ούτε άλλος τις εχθρός της αμωμήτου ημών πίστεως βλάπτει τοσούτω καιρίως την Εκκλησίαν του Χριστού, όσω οι τοιούτοι λεγόμενοι στρατιώται Της, οίος ο δεινός ρήτωρ και εύσχημος Θεολόγος Μητροφάνης».                             

Μετά από αυτό το γεγονός ο δικηγόρος Ν. Σαρίπολος ζητά να δει τον τραυματισμένο γέροντα και σημειώνει μεταξύ άλλων στην αναφορά του:  «Περιεργείας χάριν εζήτησα να ίδω τον Παπουλάκον, και τούτο μοι επετράπη. Εις την θέαν λοιπόν ανδρός γέροντος εν καθύγρω κεκλεισμένου δωματίω, και επί της υγράς γης κειμένου, το ράσον αυτού μόνον ως κλίνην έχοντος, πικρώς συνεκινήθην, η δε λύπη μου ηύξησε ότ’ έμαθον ότι ην και ασθενής, και ότι τω εγένετο και αφαίμαξις εκείνην την ημέραν. Καίτοι εγίνωσκον την αιτίαν, δι’ ην ο Παπουλάκος ετιμωρείτο ούτως, ηρώτησα όμως αυτόν, ούτος δε μοι είπεν ότι τον εκτύπησεν ο αρχιερεύς και τον εφυλάκισε, διότι ελάλησε προς αυτόν την αλήθειαν. Τις δε ήτο η κατά Παπουλάκον αλήθεια αύτη; Ότι ο αρχιερεύς ηγόρασε χρήμασι την επισκοπήν, ότι τα δαπανηθέντα, ως εικός, έμελλε να εισπράξη παρά του ποιμνίου του, ίνα μη ζημιωθή, και προς τούτο μάλιστα έφερε τω αρχιερεί και αυτός ο Παπουλάκος την εισφοράν του δραχμήν δραχμήν μίαν».                          

Όμως μετά την πτώση ακολουθεί και η μετάνοια. Ο επίσκοπος Μητροφάνης ζήτησε να μην ταφεί στο καθιερωμένο μέρος ταφής των επισκόπων της Άνδρου, στο χωριό Επισκοπιό, αλλά στη Μονή Παναχράντου, στο Κοιμητήριο του Φωτοδότη, κοντά στον τάφο του Χριστοφόρου(Παπουλάκου), ο οποίος είχε ήδη εκδημήσει….

Ηγούμενος Μεθόδιος: ««Σκοτεινές δυνάμεις θέλουν να υποτάξουν την Ελλάδα! Οπως ξέρουμε να ζούμε, έτσι ξέρουμε και να πεθαίνουμε για τον Θεό»

http://agiooros.org/viewtopic.php?f=39&t=9198

Το σύνθημα «Ορθοδοξία ή θάνατος» που αναγράφεται στον τοίχο της ανατολικής πτέρυγας της Ιεράς Μονής Εσφιγμένου δεν αποτελεί απλώς μια έκφραση για τον αρχιμανδρίτη Μεθόδιο, ηγούμενο της παλαιάς αδελφότητας του μοναστηριού, αλλά στάση ζωής.

«Σκοτεινές δυνάμεις πολεμούν την Ελλάδα και θέλουν να την υποτάξουν. Οι Ελληνες πρέπει να αντισταθούμε, να πολεμήσουμε για να υπερασπιστούμε την πατρίδα και την πίστη μας. Ο ένας πρέπει να βοηθά τον άλλο αυτές τις δύσκολες ώρες» λέει στη «δημοκρατία» ο ηγούμενος Μεθόδιος.Μιλά και τα μάτια του λάμπουν, ενώ κρατά απασχολημένα τα χέρια του φτιάχνοντας ένα κομποσκοίνι. Αναφέρεται στις διώξεις που γίνονται εις βάρος των μοναχών, οι οποίοι καλούνται να εγκαταλείψουν το μοναστήρι. «Μας απαγορεύουν τις μετακινήσεις, τη μεταφορά τροφίμων, την προμήθεια φαρμάκων. Κάθε φορά που βγαίνω από το μοναστήρι, επιστρέφω κρυφά γιατί θέλουν να μας διώξουν» τονίζει.


«Είμαστε η μεγαλύτερη αδελφότητα στο Αγιον Ορος. Στη μονή ζουν 123 μοναχοί, μεταξύ των οποίων δεκάδες νέοι σε ηλικία. Ο μεγαλύτερος μοναχός είναι πάνω από 85 χρονών και ζει στο μοναστήρι 60 χρόνια. Μας λένε καταληψίες, εμάς που έχουμε περάσει όλη τη ζωή μας εδώ για να υπηρετούμε τον Κύριο» λέει ο αρχιμανδρίτης Μεθόδιος.


Για τα μέλη της νέας αδελφότητας σημειώνει ότι όσα πράττουν είναι παράνομα. «Η σύσταση της αδελφότητας δεν έγινε με βάση τον Καταστατικό Χάρτη του Αγίου Ορους και ο νέος ηγούμενος δεν είναι Αγιορείτης. Θέλουν να μας διώξουν για να πάρουν εκατομμύρια ευρώ από την Ευρωπαϊκή Ενωση, χρήματα που εμείς αρνούμαστε να πάρουμε γιατί ξέρουμε πως πίσω από αυτή την κίνηση κρύβονται δυνάμεις που θέλουν να αλώσουν το Περιβόλι της Παναγίας» τονίζει ο π. Μεθόδιος.


«Δεν χρειαζόμαστε τα χρήματα από την Ευρώπη, αυτά θα είναι η καταστροφή του Αγίου Ορους. Εμείς ζητούμε μόνο αυτά που ανήκουν στη μονή, τα ενοίκια από τις ιδιοκτησίες που παράνομα δόθηκαν στη νέα αδελφότητα, και την επιχορήγηση που έδινε το κράτος για τις ανταλλαγές που έγιναν με τα μετόχια μετά το 1922» εξηγεί.
Αναφέρεται και στην πρόσφατη έρευνα που ο εισαγγελέας Διαφθοράς Θεσσαλονίκης διέταξε να γίνει σχετικά με την εκταμίευση ευρωπαϊκών κονδυλίων για λογαριασμό της Ιεράς Μονής Εσφιγμένου. «Πρέπει να λάμψει η αλήθεια. Να μάθει ο κόσμος ποιοι και γιατί παίρνουν τα λεφτά που εμείς αρνούμαστε, λέγοντας ψέματα ότι τα εκταμιεύουν για λογαριασμό του μοναστηριού. Στο μοναστήρι δεν έχει έρθει ευρώ από αυτά τα λεφτά» τονίζει ο π. Μεθόδιος.


Για τον Βαρθολομαίο

Ο ζηλωτής ηγούμενος εκτοξεύει πυρά και εναντίον του Οικουμενικού Πατριάρχη. «Από αυτόν τον Πατριάρχη δεν θέλουμε τίποτα. Ζητάμε μόνο να μας αφήσει ήσυχους. Δεν τον μνημονεύουμε επειδή, αντίθετα με όσα λένε οι πατέρες, συμπροσεύχεται και συλλειτουργεί με τον Πάπα της Ρώμης. Για τον λόγο αυτόν τον θεωρούμε αιρετικό. Αν αυτό θεωρείται έγκλημα, τότε ας μας δικάσουν» λέει και προσθέτει ότι για τους ζηλωτές μοναχούς οι διώξεις που ασκούνται εις βάρος τους αποτελούν τιμή.


«Το να μας διώκουν για την πίστη μας είναι προνόμιο. Εμείς ξέρουμε να ζούμε και στα δύσκολα, με πολλές στερήσεις. Είμαστε μαθημένοι να κουβαλάμε τρόφιμα στην πλάτη, είμαστε μαθημένοι να αγωνιζόμαστε. Οπως ξέρουμε να ζούμε, έτσι ξέρουμε και να πεθαίνουμε, όποιος δεν το πιστεύει αυτό και έχει τα κότσια ας έρθει να μας διώξει από το μοναστήρι. Εμείς τον περιμένουμε. Τι θα κάνουμε δεν ξέρω. Εκείνο που ξέρω», σημειώνει με νόημα, «είναι ότι, όπως ξέρουμε να ζούμε στη στέρηση, έτσι ξέρουμε και να πεθαίνουμε για την πίστη μας προς τον Θεό».

Ο Καλαβρύτων κ. Αμβρόσιος : Απάνθρωποι εγκληματίες οι Προκαθήμενοι των Ορθοδόξων Εκκλησιών!

Διὰ τὸν Εἰρηναῖον

Τὸ δεύτερο αἴτιο τῆς ἀποτυχίας τῆς Συνάξεως εἶναι τὸ ΜΕΓΑΛΟ ΑΜΑΡΤΗΜΑ, ΤΟ ΟΠΟΙΟΝ  ΒΑΡΥΝΕΙ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΠΡΟΚΑΘΗΜΕΝΟΥΣ, ἤτοι ἡ ἀδιαφορία των καὶ ἡ σιωπή των γιὰ Τὸν σιδερόφρακτα φυλακισμένο καὶ σὲ πλήρη ἀπομόνωση τηρούμενο καὶ φρουρούμενο πρώην Πατριάρχη τῶν Ἱεροσολύμων κ. Εἰρηναῖο! Κατὰ τὴν ταπεινή μας γνώμη, ἡ προσεχὴς Σύναξη τῶν Προκαθημένων τῆς Ὀρθοδοξίας δὲν πρόκειται νὰ ἐπιτύχει καὶ γιὰ τὸν πρόσθετο τοῦτο λόγο, διότι δὲν θὰ ἔχει τὴν εὐλογία τοῦ Θεοῦ Οἱ ἑκασταχοῦ Πατριάρχες καὶ Ἀρχιεπίσκοποι εἶναι συνένοχοι σὲ ἕνα ἀπάνθρωπο ἔγκλημα, τὸ ὁποῖον συντελεῖται στὸ Πατριαρχεῖο τῶν Ἱεροσολύμων: Ἐθελοτυφλοῦν καὶ σιωποῦν μπροστὰ σὲ μία ἀπάνθρωπη συμπεριφορά, σὲ   μία ἀχαρακτήριστη ἀδικία, σὲ μία πρωτοφανῆ σκληρότητα ἐκκλησιαστικῶν προσώπων, τὴν  ὁποίαν –δυστυχῶς- ἔχει ἐπικυρώσει ὁ Παναγιώτατος Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως κ. Βαρθολομαῖος! Μὲ τὴ σιωπή τους ἔχουν ἤδη καταστῆ συνυπεύθυνοι καὶ συνένοχοι στὸ  ἔγκλημα τῶν Ἱεροσολύμων! Πῶς λοιπὸν τὸ Πανάγιον Πνεῦμα νὰ ἐπισκιάσει μὲ τὴν Χάρη Του σὲ μία Σύνοδο, ἡ ὁποία κλείνει τὰ μάτια της σὲ ἕνα ἀπάνθρωπο ἔγκλημα; Ἐκεῖ κάτω στὰ Ἱεροσόλυμα, παρὰ τὰ ψέμματα, ποὺ κυκλοφοροῦν ἀπὸ τὴν πλευρὰ τῆς σημερινῆς Διοικήσεως τοῦ παλαιφάτου τούτου Πατριαρχείου, ὁ Πατριάρχης κ. Εἰρηναῖος ἐπὶ ἕξη τώρα χρόνια (ἀπὸ τὸν Φεβρουάριο τοῦ 2008) εὑρίσκεται ἔγκλειστος στὸ Διαμέρισμά του, ποὺ ἀποτελεῖ μέρος τοῦ Πατριαρχικοῦ κτιριακοῦ Συγκροτήματος! Δὲν τοῦ ἐπιτρέπεται ἡ ἐπικοινωνία μὲ πρόσωπα, τὰ ὁποῖα Τὸν σέβονται, Τὸν τιμοῦν καὶ Τὸν συμπονοῦν! Τρέφεται ἀπὸ φαγητό, ποὺ τοῦ προσφέρουν μερικοὶ χριστιανοὶ καὶ τὸ ὁποῖο δέχεται μὲ ἕνα καλάθι, τὸ ὁποῖον ὁ Μακαριώτατος κ. Εἰρηναῖος κρεμάει ἀπὸ τὸ παράθυρό του! Δὲν ἔχει ἰατρικὴ φροντίδα! Δὲν ἔχει κάποια ἀνθρώπινη παρηγοριά. ΕΙΝΑΙ ΖΩΝΤΑΝΟΣ ΝΕΚΡΟΣ! Ἔτσι τὸν θέλει ἡ διάδοχος κατάσταση! Ὅλα αὐτὰ συμβαίνουν ἐντελῶς αὐθαίρετα! Δὲν ὑπάρχει κάποια Δικαστικὴ Ἀπόφαση εἴτε τῶν ἐκκλησιαστικῶν, εἴτε τῶν πολιτικῶν Δικαστηρίων! Ὅλα αὐτὰ τὰ γνωρίζει ἡ Πανορθόδοξος Κοινότης! Ἄλλωστε κι ἐμεῖς μὲ ἀναφορά μας τὰ ἔχουμε γνωστοποιήσει ἐγκαίρως στοὺς Προκαθημένους ὅλης τῆς    Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ζητώντας νὰ λάβουν θέση! Ὅλα αὐτὰ τὰ γνωρίζει πολὺ καλὰ καὶ ὁ Παναγιώτατος Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης μας κ. Βαρθολομαῖος! Ὅσοι λοιπόν γνωρίζουν τὸ πρόβλημα καὶ κλείνουν τὰ μάτια τους καὶ τὸ στόμα τους στὸ δράμα ἑνὸς πρώην Πατριάρχου, ὁ Ὁποῖος ἐξακολουθεῖ νὰ εἶναι Ἀδελφός τους, πρέπει νὰ θεωροῦνται συναυτουργοὶ σὲ ἕνα ἀποτρόπαιο ἔγκλημα!

ΚΥΡΙΑΚΗ 16 ΜΑΡΤΙΟΥ 2014 – Β΄ ΝΗΣΤΕΙΩΝ (Γρηγορίου του Παλαμά)

Ευχαριστιακή ζωή

«Τέκνον αφέωνταί σοι αι αμαρτίαι σου»

Ζωηφόρα ήταν τα μηνύματα που αντλήσαμε την περασμένη Κυριακή που ήταν αφιερωμένη στο θρίαμβο της Ορθοδοξίας. Σε συνέχεια των ψυχωφελών αυτών μηνυμάτων, η δεύτερη Κυριακή των νηστειών έρχεται με τα ξεχωριστά της αλλά και πνευματοφόρα νοήματά της να μας τροφοδοτήσει για να συνεχίσουμε τον αγώνα μας που οδηγεί στη συνάντηση με τον Αναστημένο Χριστό. Μάλιστα για να μας ενισχύσει στην πορεία μας, η μητέρα μας Εκκλησία προβάλλει τη μεγάλη μορφή του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά, ο οποίος όρθωσε το πνευματικό ανάστημά του απέναντι σε όλους εκείνους που επιχειρούσαν να διασαλεύσουν την αλήθεια της πίστεως και να διαβρώσουν το οικοδόμημα της Εκκλησίας του Χριστού. 

Ο Γρηγόριος Παλαμάς

Ο Γρηγόριος γεννήθηκε στην Μικρά Ασία τον 14ον αιώνα και απ΄ εκεί ήλθε στην 
Κωνσταντινούπολη, προσφυγόπουλο κυνηγημένο από τους Τούρκους. Διακρίθηκε στις σπουδές του στο Πανεπιστήμιο, σε σημείο που όλοι οι διανοούμενοι του Βυζαντίου έτρεφαν μεγάλη εκτίμηση στο πρόσωπο του Γρηγορίου, όχι μόνο για τη λαμπρή του σκέψη αλλά και για τον αδαμάντινο χαρακτήρα του. Η ανάδειξη του Γρηγορίου συνδέεται περισσότερο με την αντιμετώπιση του επικίνδυνου με τις πλάνες του για την Εκκλησία, Βαρλαάμ του Καλαβρού. Συγκεκριμένα, ο Βαρλαάμ ισχυριζόταν ότι ο άνθρωπος δεν μπορεί να γνωρίσει εμπειρικά αλλά μόνο νοησιαρχικά τον Θεό και πολύ περισσότερο να ενωθεί μαζί Του. Ήταν τότε που ύψωσε το πνευματικό ανάστημά του ο Γρηγόριος. Ο μεγάλος αυτός Πατέρας της Εκκλησίας συγκεφαλαίωσε όλη την πατερική παράδοση και την εμπειρία της Εκκλησίας σε μια μεγαλειώδη σύνθεση. Ο Θεός υπάρχει κατά δύο τρόπους, κατά την Ουσία Του και κατά τις θείες και άκτιστες ενέργειές Του. Σίγουρα ο άνθρωπος δεν μπορεί να γνωρίσει την Ουσία του Θεού. Μπορεί όμως να γνωρίσει και να ενωθεί μάλιστα μαζί Του, μέσα από τις θείες και άκτιστες ενέργειές Του. Όπως δηλαδή παραχώρησε η αγάπη του να αποκαλύπτεται στη Δημιουργία, στην Ιστορία, στο πρόσωπο του Χριστού, στα μυστήρια της Εκκλησίας μας. Μέσα από τη Δημιουργία γνωρίζουμε τον Θεό ως πηγή σοφίας και ωραιότητας. Στην Ιστορία τον γνωρίζουμε μέσα από τις θαυμαστές ενέργειές του. Και φυσικά πολύ περισσότερο γνωρίζουμε το Θεό στο πρόσωπο του Κυρίου μας. Στην Εκκλησία ακόμα, ο Θεός γίνεται για μας Άρτος και Οίνος, γεύση και τροφή, χάρη, φως και αγιασμός. Ουσιαστικά ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς με τη διδασκαλία του, παρακινεί τον άνθρωπο να ακολουθήσει μια πορεία που οδηγεί στην ένωσή του με τον Θεό, μέσω της Μυστηριακής ζωής της Εκκλησίας.

Ο παραλυτικός

Με τη διδασκαλία του Αγίου Γρηγορίου συνάπτεται άμεσα και η Ευαγγελική περικοπή που ακούσαμε σήμερα. Φαίνεται μέσα από τη διήγηση ότι η προσωπική συνάντηση του ανθρώπου με το Χριστό που διέρχεται σίγουρα μέσω της πίστεως, είναι η δυνατότητα μετοχής του στη ζωή του Θεού εν Χριστώ Ιησού που αποτυπώνει την προοπτική θέωσης του ανθρώπου. Όπως μπορούμε να διακρίνουμε, ο Χριστός προσφέρει συγχώρηση των αμαρτιών, όταν ο άνθρωπος, όπως ο παραλυτικός της περικοπής, είναι ανοικτός και αποδέχεται την κοινωνία της αγάπης του. Με τη θεϊκή προσταγή του ο Κύριος, «έγειρε, άρον τον κράββατόν σου και ύπαγε εις τον οίκον σου», βοηθεί τους ανθρώπους να ανακαλύψουν την πατρική του αγάπη. 

Αγαπητοί αδελφοί, ισχυρή είναι η βάση της Ορθόδοξης Πίστης μας, όπως εκφράζεται μέσα από την θεραπεία του παραλυτικού, τη διδασκαλία, την αγιότητα και το εκκλησιαστικό φρόνημα του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά, αλλά και από τη ζωή του αγίου Χριστοδούλου του εν Πάτμω, του οποίου τη μνήμη τιμούμε σήμερα. Το άγιο παράδειγμα τους ας μας παρακινεί να προσβλέπουμε στα πιο ιερά πνευματικά ανεβάσματα.

Ανοικτή επιστολή Προς τους αγίους Καθηγουμένους και τους αγίους αντιπροσώπους των είκοσιν Ιερών Μονών εις την Ι. Κοινότητα του Αγίου Όρους Άθω . Ενταύθα.

 Κοινοποίησις: Οικουμενικόν Πατριαρχείον.

Άγιοι Καθηγούμενοι και Άγιοι Πατέρες, Ευλογείτε. Αισθανόμεθα την ανάγκην δια της παρούσης Β’ Επιστολής να δευτερολογήσωμεν και να εκφράσωμεν την βαθύτατην λύπην μας δια τας δύο προσφάτους Ανακοινώσεις της ιεράς Κοινότητος Αγ. Όρους, αι οποίαι απηυθύνοντο προς τον εκκλησιαστικόν αφ’ ενός και προς τον ημερήσιον αφ’ ετέρου τύπον και τα Μ.Μ.Ε. Θεωρούμε δε εκ των προτέρων, ότι αι δύο αυταί Ανακοινώσεις έγιναν προς καθησυχασμόν και εξαπάτησιν ημών των ανησυχούντων και αντιδρώντων δια τα εν τοις καιροίς μας συμβαίνοντα αντορθόδοξα και αιρετικά διαβήματα του Οικουμενικού Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου.
Κατ’ αρχάς η Ανακοίνωσις της ιεράς Κοινότητος είναι ύποπτος και ανουσία. Ύποπτος μεν διότι, ενώ θα έπρεπε να απευθύνεται εις τους δύο πρωτεργάτες της παναιρέσεως του Οικουμενισμού, δηλαδή εις τον Πατριάρχην κ. Βαρθολομαίον και εις τον Αρχιεπίσκοπον κ. Χριστόδουλον, απηυθύνετο εις τα μέσα ενημερώσεως, ωσάν τα μέσα ενημερώσεως να διέπραξαν τας εν λόγω ατασθαλίας. Εδώ προσέτι διαφαίνεται και η δειλία της Ιεράς Κοινότητος να ελέγξη τους αυτουργούς του εγκλήματος, αυτούς δηλαδή, που ως κακοί εκπρόσωποι της Εκκλησίας προδίδουν την Πίστιν, και εστράφη εις τα μέσα ενημερώσεως, διακηρύσσουσα θεωρητικά και ανώδυνα την ορθοδοξότητά της, η οποία βεβαίως δύναται από ορθοδόξου πλευράς να αμφισβητηθή δια τους λόγους, τους οποίους θα εκθέσωμεν κατωτέρω. Σημειωθήτω δε, ότι ημείς οι αποστείλαντες και την Α’ επιστολήν δεν ελάβαμεν μέχρι τούδε καμμίαν απάντησιν.
Είναι δε και ανουσία η ανακοίνωσις αυτή, διότι εις τοιούτου είδους ανακοινώσεις και ομολογίας, έχει προβή η Ιερά Κοινότης και κατά το παρελθόν, όπως αυτή της 9 /22-4-1980, την οποίαν μνημονεύετε εις την προς τον εκκλησιαστικόν τύπον ανακοίνωσι, χωρίς βεβαίως ουσιαστικόν αποτέλεσμα. Ως εκ τούτου δε, δεν δυνάμεθα να κατανοήσωμεν ποίον άλλον σκοπόν είχαν αι εν λόγω ανακοινώσεις, πέραν του ιδικού μας εφησυχασμού και της δημιουργίας εντυπώσεων.
Επιθυμούμεν λοιπόν εξομολογητικώς να σας αναφέρωμεν τί δεν μας ανέπαυσεν από τας δύο αυτάς ανακοινώσεις και ποίαι ενέργειαι της Ιεράς Κοινότητος κατά την γνώμην μας θα ήσαν ενδεδειγμέναι εις την παρούσαν κατάστασιν.
να επαινέσετε τον Οικουμενικόν Πατριάρχην, και επειδή δεν ευρήκατε να έχη κάνει κάποιον αγώνα υπέρ της πίστεως, ή κάποιαν ομολογίαν, η οποία να έχη συνεπείας, ή έστω να εβάδισεν εις κάποιον σημείον εις τα ίχνη των Πατέρων, αναφέρετε την υπεράσπισιν των δικαίων του Πατριαρχείου, την στήριξιν των Ορθοδόξων Εκκλησιών και την προβολήν του μηνύματος του Ορθοδόξου Εκκλησίας εις τον κόσμον. Αυτά όλα, συγχωρέστε μας, είναι ευσεβείς φλυαρίαι. Ως προς την προβολήν δε του Ορθοδόξου μηνύματος εις τον κόσμον, αυτό που αναφέρετε νομίζομεν είναι απάτη και ψεύδος. Εκτός βεβαίως, αν θεωρείτε προβολήν του Ορθοδόξου μηνύματος τας συμπροσευχάς και τας κοινάς δηλώσεις με τους αιρετικούς, την αναγνώρισιν των μυστηρίων των αιρετικών ή ακόμη την οικολογικήν μέριμναν δια το περιβάλλον.
Αναφέρετε, εν συνεχεία ότι ζήτε το μυστήριον της Εκκλησίας και περιφρουρείτε ως κόρην οφθαλμού την δογματικήν σας συνείδησιν. Επικαλείσθε δε εις το σημείον αυτό τους αγώνας των ομολογητών Πατέρων και ιδίως του αγιορείτου Αγ. Γρηγορίου Παλαμά και των αγιορειτών οσιομαρτύρων, που εθανατώθησαν από τον λατινόφρονα Πατριάρχην Ιωάννην τον Βέκκον. Είναι, άγιοι πατέρες, εις το σημείον αυτό άξιον απορίας, πως μπορείτε να ζήτε το μυστήριον της Εκκλησίας μνημονεύοντες ένα αιρετικόν Πατριάρχην και πως επικαλείσθε τους επί Βέκκου αθλήσαντας αγίους Πατέρας οι οποίοι δι’ αυτόν ακριβώς τον λόγον εθανατώθησαν, επειδή δεν εμνημόνευαν και δεν ανεγμώριζαν ως Πατριάρχην τον εκπέσοντα εις τον Παπισμόν Πατριάρχην Ιωάννην τον Βέκκον.
Επίσης ο  Αγ. Γρηγόριος Παλαμάς θεωρεί ότι δεν ανήκει εις την Εκκλησίαν του Χριστού όποιος δεν έχει την αλήθειαν και δεν την ομολογεί με λόγια και έργα, έστω και αν είναι μοναχός, ηγούμενος,  Επίσκοπος ή Πατριάρχης.