Πολλά ελέχθησαν δια την πονηρίαν και το μίσος της Παπωσύνης κατά της Ορθοδόξου Χριστιανωσύνης και ιδία κατά της Ελλαδικής, βάσει ιστορικών αδιαψεύστων γεγονότων. Εκείνο που προκαλεί οργήν και αγανάκτησιν είναι το ότι υπάρχουν Έλληνες Γενίτσαροι, κατά τεκμήριον Ορθόδοξοι οι οποίοι συνδεόμενοι φιλικώς με πρόσωπα του φοβερού θρησκευτικοπολιτικο—οικονομικού Οργανισμού της Παπωσύνης δεν αρκούνται εις τας κοσμικάς των αβρότητας και «χαϊδολογήματα» του πρωτοκόλλου της διεθνούς υποκρισίας, αλλά και προσπαθούν με μια σατανική τέχνη να πείσουν τους συνομιλητάς των Ορθοδόξους ότι δεν μας χωρίζει τίποτε με τους αιρετικούς της Δύσεως και ότι τα λεγόμενα «δόγματα» είναι αποφάσεις φανατικών, που για πολιτικούς λόγους ήγειραν αυτό το φράγμα μεταξύ Ορθοδοξίας και αιρέσεων! Αλλ΄ επ΄ αυτού τον λόγον έχει η Ιστορία και μάλιστα αι αποφάνσεις των εν Πνεύματι Αγίω συνελθουσών επτά Οικουμενικών Συνόδων, και ξεχωρίζεται η ήρα από τον σίτον, ώστε να αποφεύγεται κάθε είδους πλάνης ως προς τα πιστευτέα και πρακτέα. Η Ιστορία γενικώτερον εμφανίζει την Παπωσύνη αιρετική με θύμα την Ορθοδοξίαν η οποία αμυνομένη, εφήρμοσε την χριστιανικήν αρετήν της ανεξικακίας χωρίς πνεύμα μισαλλοδοξίας, όπως θέλουν οι γενίτσαροι να μας κατηγορήσουν. Και το θλιβερόν τούτο γεγονός της επιβουλής εναντίον της Ορθοδοξίας έχει τονισθή, είπομεν, από την αδέκαστον Ιστορίαν και τονίζεται, ώστε να μη μπερδεύωνται οι Ορθόδοξοι από τα χαμαιλεόντεια τερτίπια των εχθρών της Ορθοδοξίας και μάλιστα των παπικών, που δρουν δια μέσου της Ουνίας με πεισμοσύνην και μεθοδικότητα σατανά, που ούτε ο προτεσταντικός αναρχισμός δεν συνέλαβε τέτοιο σχέδιον στρατηγικής και τακτικής προς άλωσιν της Ορθοδοξίας και διαφθοράς των συνειδήσεων. Μπορεί οι Προτεστάνται να εξεμεταλλεύθησαν τας δοκιμασίας της Πατρίδος μας με το μέσον μιας διαβλητής φιλανθρωπίας, όμως δεν εχρησιμοποίησαν την ατιμίαν του «καμουφλαρίσματος», όπως οι Παπικοί με την Ουνίαν, η οποία είναι μία τρομερά παγίς προς σύλληψιν της αθώας ορθοδόξου περιστεράς, που αγνοεί ότι η Ουνία είναι μία απάτη δια λογαριασμόν της Παπωσύνης. Οι Παπικοί διαπράττουν την ατιμίαν αυτήν της απάτης, δια να εξοντώσουν ανάνδρως τους αντιπάλους των, όπως ένας στρατός, φορώντας την στρατιωτικήν στολήν του αντιπάλου του εν ώρα μάχης προκαλεί σύγχυσιν και τους σφάζει εκ του ασφαλούς αλλ΄ ατίμως και ανάνδρως, είπομεν. Είναι ή δεν είναι έτσι; Ο σκοπός της υπάρξεως της Ουνίας είναι φονικός. Η μεταμφίεσις ανέντιμος. Το φοβερόν ρεύμα του συγκρητισμού, που επάγωσε και τας καρδίας των Ορθοδόξων ευνοεί την προπαγάνδαν των Παπικών εις βάρος μας. Από πού να προφυλαχθή ο Ελληνικός λαός; Από την «δελφικήν ιδέαν» του νεοειδωλολατρισμού; Από το τέρας του Μασωνισμού; Από την χολέρα του Χιλιασμού; Από τον σατανικόν Πνευματισμόν; Από τους «γιόγκι» της αρρωστημένης Ανατολής; Από την νόσον του Οικουμενισμού που εν συνδυασμώ με την μωρίαν ή προδοσίαν Πατριαρχών, Αρχιεπισκόπων, Επισκόπων, και Μοναχών τείνει να γίνη πίστις πολλών με χαλαρωμένην την ορθόδοξον συνείδησιν; Από τους υλοφρονούντας Κληρικούς μας; Από τους εν χλιδή και προκλητικότητι ζώντας ωρισμένους Ιεράρχας μας; Προ μιας τοιαύτης καταστάσεως τελείως απαραδέκτου δια την Πίστιν, οι ολίγοι Κληρικοί και λαϊκοί, ως Σώμα συμπαγές τεταγμένον να φυλάττη την Ιεράν Παρακαταθήκην αλώβητον και απαραχάρακτον, να αναλάβη και να ενεργοποιήση τας ευθύνας του και με την μάχαιραν της Αληθείας να δράση. Να καθαιρεθούν οι προδόται. Να σχηματισθή μέτωπον πολέμου με επικεφαλής τιμίους και εκλεκτούς αντιοικουμενιστάς Ιεράρχας με ανδρείον φρόνημα. Να πυρακτωθή ο ευσεβής Κλήρος και Λαός με την Πίστιν των Πατέρων μας και να δοθή η μάχη κατά των εχθρών της Ορθοδοξίας, μάχη προς συντριβήν των αντιθέων δυνάμεων του σκότους, που μας εκύκλωσαν φονικώς. Επιβάλλεται η επιστράτευσις προς περίσωσιν των θρησκευτικών, ηθικών και πνευματικών μας αξιών, με τας οποίας η Φυλή μας ακτινοβόλησε και εθριάμβευσε εν μέσω τόσον δοκιμασιών και αντιξοοτήτων. Ώρα ημάς εξ ύπνου εγερθήναι! (Ρωμ. ιγ: 11).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου