Νικήτας,
ο εν Αγίοις Πατήρ ημών και Ομολογητής, ήκμασε κατά τους χρόνους του εικονομάχου
βασιλέως Λέοντος Γ΄ του Ισαύρου (717 –
741), χρηματίσας Επίσκοπος Απολλωνιάδος, πόλεως της Βιθυνίας, ήτις και
Απολλωνία και κοινώς Απολλωνιάδα ονομάζεται, υποκειμένη ποτέ εις τον
Μητροπολίτην Νικομηδείας. Ούτος, λοιπόν, όχι μόνον εστάθη πιστός και ευλαβής
και ορθοδοξότατος, αλλ’ ήτο προς τούτοις ελεήμων και συμπαθής και καλώς μεν
παρεσκευασμένος εις την γνώσιν και μάθησιν των Γραφών, περισσότερον δε εις τον
λόγον και την ευγλωττίαν. Αναγκασθείς δε υπό των εικονομάχων να μη προσκυνή την
πάνσεπτον Εικόνα του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, της παναχράντου αυτού Μητρός,
των ιερών και θείων Αγγέλων και πάντων των Αγίων και μη πεισθείς, εξωρίσθη.
Υποστάς δε παντοίας ενοχλήσεις ανυποφόρων πειρασμών, ο αοίδιμος, εκ της αιτίας
ταύτης χαλεπώς ησθένησε και ούτω παρέδωκε την ψυχήν του εις χείρας Θεού, λαβών
παρ’ Αυτού τον της ομολογίας ακήρατον στέφανον.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου