Πορφύριος ο Άγιος Μάρτυς ήτο κατά τους χρόνους του βασιλέως Αυρηλιανού εν έτει σο΄ (270), καταγόμενος μεν από την Έφεσον, ανατραφείς δε εις τα θέατρα μετά των μίμων (γελωτοποιών μιμουμένων τα σχήματα και τους λόγους των άλλων). Ούτος λοιπόν εκ της αισχράς και επονειδίστου τέχνης του ταύτης ηκολούθει τον κόμητα της Αλεξανδρείας και μετ’ αυτού επορεύθη εις την Καισάρειαν. Υποκριθείς δε ποτε το Άγιον Βάπτισμα των Χριστιανών, εβαπτίσθη υπό άλλου μίμου, υποκρινομένου ψευδώς, ότι είναι Επίσκοπος, διότι εχλεύαζον αμφότεροι και έσκωπτον τα ιδικά μας θεία Μυστήρια. Αφού όμως εβαπτίσθη και ενεδύθη και λευκόν ένδυμα, κατά την συνήθειαν των βαπτιζομένων, ω του θαύματος! εδέχθη τέλειον τον Χριστιανισμόν με την του Χριστού Χάριν· διότι εμφανισθέντες ευθύς ενώπιον αυτού Άγιοι Άγγελοι, τον εδίδαξαν να προσεύχηται κατ’ ανατολάς και να τυπώνη εις το μέτωπον και εις όλον το σώμα του τον Τίμιον Σταυρόν. Εκ του τοιούτου θαύματος πολλοί επίστευσαν εις τον Χριστόν και δια νεφέλης βαπτισθέντες προσήλθον εις την Καθολικήν Εκκλησίαν. Όθεν, επειδή ο κόμης επρόσταξε τον Άγιον Πορφύριον να αρνηθή την των Χριστιανών πίστιν και εκείνος δεν ηθέλησε, δια τούτο απεκεφάλισεν αυτόν και ούτως έλαβεν ο αοίδιμος του μαρτυρίου τον στέφανον.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου