Αντωνίνα η μάρτυς κατήγετο από την πόλιν της εν Βιθυνία Νικαίας. Κατά τους χρόνους Διοκλητιανού και Μαξιμιανού των βασιλέων και Πρισκιλλιανού άρχοντος εν έτει τβ΄ (302) οδηγηθείσα έμπροσθεν του άρχοντος δια την εις Χριστόν πίστιν και ομολογίαν, εδάρη εις τους μαστούς. Και τότε μεν εβλήθη εις την φυλακήν, έπειτα δε πάλιν προσήχθη έμπροσθεν του άρχοντος, και κρεμασθείσα εις εν ξύλον κατακαίεται εις τας πλευράς και απλώνεται επάνω εις πυρωμένην εσχάραν. Ύστερον δε διεπέρασαν με σούβλας πυρωμένας τας χείρας της, από τας οποίας εξεχύθη μία ευωδία γλυκυτάτη ως από στύρακα. Μετά ταύτα διεπέρασαν παρομοίως με σουβλία πυρωμένα τους αστραγάλους της, και πάλιν έβαλαν αυτήν εις την φυλακήν. Εκεί δε έμεινε ταλαιπωρουμένη χρόνους ολοκλήρους δύο· έπειτα εξήγαγον αυτήν από την φυλακήν και την έρριψαν εις την θάλασσαν, και ούτως έλαβεν η μακαρία τον του μαρτυρίου αμάραντον στέφανον.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου