Δουλάς ο Άγιος του Χριστού Μάρτυς κατήγετο εκ της καλουμένης Ζεφυρίου Πραιτωριάδος, της εν τη επαρχία της Κιλικίας. Επειδή δε ωμολόγει τον Χριστόν Θεόν αληθινόν, προσήχθη προς τον ηγεμόνα Μάξιμον και εδάρη σκληρώς. Διηγηθείς δε ο Άγιος τον Ελληνικόν μύθον, καθ’ ον ο Απόλλων, ερασθείς της Δάφνης, κατεδίωξε μεν αυτήν, δεν επέτυχεν όμως της επιθυμίας του, ηρέθισεν έτι μάλλον τον ηγεμόνα. Όθεν πάλιν έδειραν αυτόν επί της κοιλίας, αφού τον έθεσαν ύπτιον επί εσχάρας πεπυρακτωμένης. Μετά ταύτα πάλιν ήπλωσαν αυτόν επί άλλης εσχάρας, και βρέξαντες την κεφαλήν του με έλαιον, έβαλον επ’ αυτής ανημμένους άνθρακας. Είτα εχάραξαν την ράχιν του με σίδηρα, και τας πληγάς των χαραγμάτων έτριψαν με τούβλα και όξος· ύστερον δε κατασυνέτριψαν τας σιαγόνας και τα σκέλη του Αγίου.
Ερωτηθείς δε ο Άγιος υπό του ηγεμόνος περί του Χριστού, πως νομίζεται Θεός, ενώ εγένετο τέλειος άνθρωπος, ήρχισε και διηγήθη ο Άγιος εν συντομία όλην την ένσαρκον οικονομίαν του Κυρίου. Οδηγηθείς δε εκ νέου ενώπιον του ηγεμόνος δι’ άλλην εξέτασιν, ηναγκάσθη να γευθή εκ των θυσιών των ειδώλων, και επειδή θεληματικώς δεν υπήκουσεν εις τούτο, βιαίως έχυσαν εν τω στόματί του σπονδήν οίνου, ήτις είχε προσφερθή εις τα είδωλα, αλλ’ ο Άγιος ταύτην έπτυσε. Τούτου ένεκα εκρέμασαν αυτόν και τον εξέσχισαν τόσον πολύ, ώστε αι μεν παρειαί και τα οστά του εγυμνώθησαν από σάρκας, τα δε εντόσθιά του εχύθησαν έξω. Τέλος ηνάγκασαν αυτόν να τρέχη έως είκοσι μίλια, και ούτως αποκαμών ο αοίδιμος αθλητής παρέδωκε την ψυχήν του εις χείρας Θεού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου