Άτταλος ο Όσιος, εγκαταλείψας τον κόσμον και τα εν κόσμω, εγένετο Μοναχός και ετέλεσε προθύμως πάσαν άσκησιν, ήτοι νηστείαν, αγρυπνίαν και πάσαν άλλην κακοπάθειαν. Διότι επί δύο και τρεις ημέρας, πολλάκις δε και πέντε, έτρωγε μίαν μόνον φοράν. Δεν εκοιμήθη ποτέ εξηπλωμένος, αλλά καθήμενος ή ιστάμενος ελάμβανεν ολίγον ύπνον όσον να παρηγορή την ασθένειαν της φύσεως. Όθεν δια τους κόπους του τούτους πολλήν χάριν έλαβε παρά Κυρίου και δια της ενεργείας πολλών θαυμάτων επλουτίσθη. Όχι δε μόνον εις τους λογικούς ανθρώπους εδείκνυεν ο αοίδιμος συμπάθειαν άμετρον, αλλά και εις αυτά τα άλογα ζώα. Εν τοιαύταις λοιπόν αρεταίς και θαύμασι διήνυσε την ζωήν αυτού. Ότε δε έμελλε να απέλθη του κόσμου τούτου, παρεκίνησε τους παρευρεθέντας να δώσωσιν αυτώ τον τελευταίον εν Χριστώ ασπασμόν και ούτω παρέδωκε την ψυχήν αυτού εις χείρας Θεού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου